Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki

Stowarzyszenie Miłośników Historii Szczekocin i Okolic Stowarzyszenie Miłośników Historii Szczekocin i Okolic

Krótka historia konnej kolejki wąskotorowej 209e Sędziszów Wąsk. - Szczekociny 209e.

Utworzono dnia 02.04.2014
Czcionka:

Oprócz dwóch najbardziej znanych Żydów, którzy zapisali się w historii polskiej  kolei to jest panów Kronenberga i Blocha, należy wymienić tego trzeciego. W przeciwieństwie do dwóch pierwszych był postacią nieznaną, jednak pamięć o nim będzie trwała tak długo jak jakieś niezdrowo ciekawe osobniki będą wertować stare rozkłady jazdy. Również w przeciwieństwie do panów Blocha i Kronenberga nie był protestantem.

 

No i w końcu w przeciwieństwie do nich miał przystanek swojego imienia. Oczywiście nie wiemy kim był pan Goldszmid. Nie znamy nawet jego imienia. Można przypuszczać, że właścicielem tartaku w Szczekocinach. Można również przypuszczać, że jak większość szczekocińskich Żydów zginął w Treblince. Przystanek (wraz z całą szczekocińską tabelką) jego imienia funkcjonował w rozkładach jazdy od lata 1927 do zimy roku następnego. Później w postaci pustej tabeli występował jeszcze do zimy 1930 r.

Rozkład jazdy pomiędzy Sędziszowem a Szczekocinami.

Rozkład jazdy pomiędzy Sędziszowem a Szczekocinami.

Powyższa tabelka jest jedyną znana gdzie oznaczono rodzaj trakcji.  O samej linii Sędziszów - Szczekociny wiemy mało. 

  • Prześwit 600 mm. 
  • Powstała w czasie I wojny światowej wybudowana przez austriackie wojska kolejowe i  przez nie zarządzana gdyż nie jest wymieniona w żadnym znanym mi dokumencie "C.K. Uprzywilejowanej Kolei Północnej Cesarza Ferdynanda"
  • Później upaństwowiona i włączona do Dyrekcji Kolejowej w Radomiu. 
  • Kursy były mieszane tzn. towarowo-osobowe. Literka "M" w rozkładzie właśnie to oznacza.
  • Trójkąty przy kursach o 3.30 z Sędziszowa i 3.10 ze Szczekocin oznaczają, że w soboty i wtorki kolejka nie kursowała.
  • Cyfra 3 pod każdą setką (od 111 do 124), oznacza trzecią klasę.

Bogdan Pokropinski wymienia ją jako "wydzierżawione, chwilowo unieruchomione lub przeznaczone do rozebrania". Jak widać miała również epizod publiczny. Zakończyła swój żywot prawdopodobnie w połowie lat  30-tych. Na zdjęciu poniżej, jak to Andrzej Tajchert nazwał, "szczekocińskie pendolino".

Przystanek kolejki wąskotorowej w Szczekocinach.

Imieniny

Zegar

Pogoda

Zaprzyjaźnione Instytucje

Archiwa Społeczne